In het hart van de heuvels van Verdun die nog steeds worden geteisterd door de miljoenen granaten die in minder dan een jaar meer dan 300.000 mensen hebben gedood en 400.000 gewonden hebben achtergelaten, volgt het Verdun-monument de geschiedenis van de beroemdste slag van de Eerste Wereldoorlog.
Het werd in 1967 opgericht onder auspiciën van academicus en veteraan Maurice Genevoix en is een van de belangrijkste Europese musea van de Grote Oorlog. Voor degenen die willen voelen, begrijpen en doorgeven hoe Verdun was, is de Memorial een must-see.
Maar na meer dan vier decennia van bestaan was een modernisering van het gebouw nodig om de tand des tijds te herstellen en de museografie te herzien om een nieuwe link met de jongere generaties te creëren. Er zijn geen overlevenden meer die zich de Slag om Verdun herinneren. Met respect voor de geest van het werk van Maurice Genevoix, was het daarom van cruciaal belang dat de Memorial zijn boodschap aanpaste om de interpretatie-elementen van deze Frans-Duitse strijd naar de jongsten te brengen.
Het Memorial sloot daarom in september 2013 de deuren om te beginnen met uitbreidings- en renovatiewerkzaamheden.
Het centrum voor gevechtsinterpretatie is volledig geïntegreerd in het nieuwe Memorial-project, evenals het project “uitzonderlijk bos” dat is aangevraagd door het National Forestry Office tegenover het Memorial. Een enkel verenigend project verving de drie voorheen afzonderlijke projecten.
Het is volledig vernieuwd en vergroot dat het Memorial op 21 februari 2016 heropend is voor de honderdste verjaardag van de strijd. De nieuwe scenografie , die pedagogiek en emotie combineert, dompelt bezoekers onder in het hart van de Grote Oorlog en het Frans-Duitse slagveld.
Collectie
De nieuwe museografie van het Memorial toont de collecties van het museum door meer dan 2.000 objecten zo dicht mogelijk bij de bezoekers tentoon te stellen.
De collecties van het Memorial bestaan uit verschillende objecten:
– militaire voorwerpen (uniformen, uitrusting, hoofdtooien, individuele en collectieve wapens, grote uitrusting zoals mobiele keukens, kanonnen, loopgraafartillerie, Berliet-vrachtwagen, vliegtuigen),
– voorwerpen die het leven aan de voorkant illustreren (kommen, blikken, loopgraven, gereedschappen, pijpen),
– voorwerpen die het leven in de rug illustreren (spellen en speelgoed, patriottische voorwerpen, enz.),
– voorwerpen die rouw oproepen, herinnering, herdenkingen (decoraties, vlaggen, stèles, gedenkplaten),
– architecturale elementen (fragmenten van glas-in-lood, sculpturen, enz.) uit verwoeste dorpen of monumenten.
De documentaire collectie bestaat uit kranten, affiches, prenten, tekeningen, schilderijen, logboeken, correspondentie, fotoalbums, boeken, glasplaten, propaganda-etiketten, diploma’s, personeelskaarten, diverse documenten (memo’s), militaire boekjes, bonkaarten, enz. .), ansichtkaarten, enz.
Collectiegeschiedenis
Sinds het ontstaan van het museum zijn de collecties van de Memorial opgebouwd en verrijkt dankzij schenkingen. Zelfs vandaag blijft de laatste de belangrijkste manier van verwerving van het museum. Veel mensen nemen contact met ons op om ons voorwerpen of documenten toe te vertrouwen die vaak toebehoorden aan een van hun voorouders, een veteraan uit de Eerste Wereldoorlog.
Dankzij deze collecties kan het Memorial de missie blijven uitvoeren waarmee het door de veteranen werd belegd, namelijk de sporen van de Grote Oorlog bewaren en de herinnering aan toekomstige generaties doorgeven aan wat de oorlog van 14-18 was. en meer in het bijzonder de slag bij Verdun.
De collecties van het Memorial bestonden in 1967 voornamelijk uit verschillende uitrustingen (militaire uniformen, enz.) en zwaar materieel (kanonnen, wielen, Berliet-vrachtwagens, vliegtuigen). Sindsdien zijn ze steeds rijker geworden (uniformen, wapens, medailles, loopgravenambachten, affiches, documenten, enz.).
Naarmate het eeuwfeest van de strijd nadert, is er speciale aandacht besteed aan het verrijken van de collectie. Persoonlijke voorwerpen van strijders, gravures of zelfs alledaagse voorwerpen van achteren, met name van Duitse oorsprong, konden zich bij de collecties voegen.
